KUDÜS DEMEK...

Kudüs demek,

Allah Resulü’nün

Miraç’a çýkýþýný seyreden

kutsi þehir demek.

 
Kudüs demek

Taþ atan çocuklarýn kýrýlan minik elleri,

Annelerin yürek daðlayan feryatlarý,

Savaþlarýn tozunu yutan,

bahtsýz þehir demek.

 
Kudüs demek,

Kubbet’üs Sahra’nýn ihtiþamý,

Mescid-i Aksaya’ya ilk secde,

Muallâk Taþý’nýn ayrýlýk çýðlýklarý demek,

 
Kudüs demek,

Harem-i Þerif’in muhabbeti,

Mescid-i Haram’dan

Mescid-i Aksaya akan gönüller demek.


Kudüs demek,

Ýsmail’in kurban sehpasý,

Ýbrahim’in kor ateþi demek.

 
Kudüs demek,

Dünyanýn gökle birleþimi,

Ýsa nýn Çarmýha gerilmesi,

Gözyaþlarýnýn sel gibi akmasý demek.

 
Kudüs demek,

Peygamberler yurdu;

Müslüman, Hristiyan, Yahudi, Ermeni…

Tüm insanlýk demek.

 
Kudüs demek,

Selahaddin Eyyubi’nin kutsi fethi,

Müslümanlarýn  ilk kýblesi demek.


Kudüs demek,

Süleyman’ýn mührünü bayrak yapan

zalimlerin sonu demek.


Kudüs demek,

Zalimin zulmü,

Mazlumun ahý,

Zalim firavunlarýn hazin sonu demek.


Kudüs demek,

Bilâl-i Habeþî’nin yeri göðü inleten

Ezanlarý demek.

 
Ey Kudüs,

Var mýdýr gül bahçende

Muhammed’in kokusundan eser?


Ey Kudüs,

Eser mi hala Süleyman’ýn rüzgârlarý

tarumar olmuþ sokaklarýnda?

Ey Kudüs,

Duyulur mu Ömer bin Hattab’ýn cesareti?

 
Ey Kudüs,

Var mý hala Osmanlý’nýn tokadýndan nasibini almayan

Kahpe Þeytanlar?

 
Ey Kudüs,

Seni dualarýnda yâd etmeyen

Müslümanlar utansýn!

Sana zulmedenleri görmeyen

insanlýk utansýn!

Ýnsanlýk utansýn!

 

 

 

 

 


Sosyal Medyada Paylaşın: