BEN EMİ
Gecenin bir yarýsý “Seviyorum” diyerek;
Kafa kendinden güzel gezenin de ben emi…
Lan körkütük sevdayla körkütük olmadýk ya;
Rakýnýn da þarabýnda da mezenin de ben emi…
Sevdik ulan sevdik be ne sihir var ne büyü;
Gece – gündüz yaþarým o bitmeyen öyküyü;
Bembeyaz peçeteye kabre sýðmaz türküyü;
Bir doktor edasýyla yazanýn da ben emi…
Sanki kasap býçaðý kan damlýyor sözümden;
Gölgem bile uzaktan sessiz gelir izimden;
Aynaya baktýðýmda korkuyorken yüzümden;
Beni mesut bahtiyar çizenin de ben emi…
Yaþadýðým gün müdür ben ki bana yetmezken;
Gülmenin sýrasý mý gözyaþlarým bitmezken;
Þu hasret pazarýnda sabýrlar kar etmezken;
Yarým kalmýþ aklýmý bozanýn da ben emi…
Kaç kere gözlerinden firar ettim çýldýrýp;
Kaç kere tamam dedim son kadehi kaldýrýp;
Elindeki mendille yanaðýma saldýrýp;
Yere düþen parçamý ezenin de ben emi…
Kafa kâðýdým elli yüzü gösterir yaþým;
Yar yoluna giderse kesilecek bir baþým;
Tamam ulan sarhoþum, derbederim, ayyaþým;
Yazdýðýma dellenip kýzanýn da ben emi…
Leylasýný anlatsýn Neþet’ten gelen nefes;
“Ýtirazým Var”desin rahmetli Müslüm Gürses;
Özlemler satýr baþý dinlesin þimdi herkes;
Keyfe keder vaktinde sýzanýn da ben emi…
Ali ALTINLI – 09.12.2017
Saat: 23:32
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.