YAĞMURİ
damla damla düþüyordu
gözlerinden hüzünler..
hüzünleri daðýlýyordu koyu maviliklerde
maviliklerde daðýlýyordu sevdalar..
ve sevdalarýnda doðuyordu kýrmýzý hüzünler
her seferinde yeniden,hiç daðýlmamýþcasýna...
renklerin dansý baþlýyordu yaðmurla
kýrmýzý,mavi,yeþil,mor...
her damla ayrý bir renkle dans ediyor
yüzüne düþen damlalar yýkýyordu tüm hüzünlerini
geriye kalýyordu bembeyaz bir sevinç..
çeviriyor yüzünü gökyüzüne
tüm hüzünler akýp gitsin yeterki
yeterki daðýlsýn,býraksýn kendisini..
kadýn ve yaðmur...
birbirine hasret sevgililer gibi sarmaþ dolaþ
kavuþma anýnýn tadýna varýyor seviþircesine..
ve yaðmur sarýyor kadýný tüm saflýðýyla
tüm renkleriyle..
sýyýrýp alýyor hüzünleri üzerinden
akýp gidiyor ayrýlýðýn hüznünüde yüklenip..
13/05/2008
yaðmuri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.