BİR AŞK HİKAYESİ
Dedim ki ey þair, aþk daðýn yüce,
Dedi eðdim baþý, yol verdim sana.
Dedim bu nice yol, varýlmaz uca?
Dedi bana tutun kol verdim sana.
Dedim ki üþüdüm, baþýn kar boran,
Dedi gir içeri, sol verdim sana,
Dedim bu nasýl sol, her taraf viran?
Dedi kal tamir et, el verdim sana.
Dedim ki hazan var, dallarýn kuru,
Dedi goncaya bak, gül verdim sana.
Dedim bu nasýl gül, allarýn kuru?
Dedi yangýn yeri, kül verdim sana.
Dedim ki ikinci, bahara varým,
Dedi haydi sarýl, bel verdim sana,
Dedim bu nasýl bel, tutuþtu harým?
Dedi al gözümden, sel verdim sana.
Dedim ki aþk ateþi, böyle mi baþlar?
Dedi üfle yansýn, kül verdim sana,
Dedim bu nasýl kül, nerde ateþler?
Dedi Kul Figani, al verdim sana.
Kul Figani (Erdem GÜMÜÞ)
08.12.2017 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.