Tankların Gölgesinde
….Filistinli Þehitlere Rahmet ve Tazimle…
Gül, dalýndan kopunca bahçeler âh ediyor
Hicran ateþlerinde bülbül sabah ediyor
Hilali sýrtlayanlar faniliði aþýyor
Ölüm arabalarý cennete gül taþýyor
Gecenin karasýna dökülüyor yýldýzlar
Ýnsanlýðýn kalbinden sökülüyor yaldýzlar
Seherin ayazýnda buz tutuyor umutlar
Sonsuzluk yolcusuna yaþ döküyor bulutlar
Hüzünlü servileri kýrýyor hoyrat eller
Tanklarýn gölgesinde susuveriyor diller
Kim silecek yüzlerde acýnýn izlerini?
Kan, zulüm avcýsýnýn bürüyor gözlerini
Gökten bomba yaðarken namluya sür nefreti
Semaya yükseliyor kaný, kemiði, eti
Yüzüne kapanýnca dost bildiðin kapýlar
Ýçindeki kasveti ikiye katlar duvar
Kan, ateþ ve gözyaþý; yürekler bir yanardað
Baykuþa yuva oldu goncalarla süslü bað
Öfkeler yüreklerde gerilmiþ bir yay gibi
Müslüman’a sonsuzluk billurdan saray gibi
Þehitlerin basýlmýþ alýnlarýna mühür
Ölüme gülümseyen ruhlar maverada hür
Seherde can çekiþir mabetlerin gölgesi
Minarede ezanýn kýsýk çýkýyor sesi
Ölüm sessizliðinde gam yüreðe abanýr
Mazlumlar zalimleri ayak sesinden tanýr
Ýmaný kuþananlar elif gibi dik durur
Filistinli sapanla çaða mührünü vurur
Ölüm bize can verir ölürken de doðulur
Zalimler elbet bir gün kan gölünde boðulur
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.