YAŞAYAN ÖLÜ

YAÞAYAN ÖLÜ...

Bir umut diyerek tutup eðildi
Gözleri tepeye bakarcasýna
Belliki eskiden böyle deðildi
Sýzlýyordu yürek yakarcasýna

Kesildi dermaný kalmadý feri
Bir adým yürüdü savruldu geri
Derler ya fakire bir kemik, deri
Erimiþ derdinden akarcasýna

Hayra yormuyordu hayat düþünü
Tuttu yumruðunu, sýktý diþini
Var gibi kenara koyup iþini
Söylendi kendinden býkarcasýna

Kulak verdi birden duyduðu sese
Keþke biri ona ölüsün dese
Koþturdu aniden nefes nefese
Kuþ olup göklere çýkarcasýna

Düþünceler geçti, fikri ser’inden
Sýðmadý kabýna kalktý yerinden
Ýçlenerek bir of çekti derinden
Kendini yok edip yýkarcasýna

AYÞE GÜL YILDIRIM

Oku oku bitmek bilmeyen "suç ve ceza’nýn" kýrýntýsý...
Sosyal Medyada Paylaşın: