Yalnýz bir akþamý doðuruyor kalbim. Ellerimde çocukluk günlerimden arta kalan kýrýntýlar. Sol yanýmý acýlara ayýrdým, Göðsümü kuþlara. Sormayýn nasýlsýn diye Ýyi deðilim elbette. Her gün ayrý bir darbe alýyorum hayattan. Sayamadýðým günlerim, Yaþayamadýðým anlarým oluyor. Yanýlmýyorsam, bir menekþe þöyle demiþti bir mektupta, Mor bir vazo verin bana, biraz güneþ. Sonra yaðmuru getirin bana Islanmak istiyorum. Bir’de ellerini...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.