eski yazdıklarını şiir yap ekle yalnızlığına...

iþte hayat bu, mutlu son yok baba...
bekliyorum
beklemedeki tahammulsuslugum orantýsýnda nefret ediyorum yasamaktan
bogazýma kacan yanýk ispirto
alkol diye kývamýnda alýnan kolonya karýsýmlarýna emanet ediyoruz yalnýzlýgýmýzý
kaybedecek ne var
hangi vaatle piþirilip onumuze kondu bu hayat
simdi kaybedecez belki,
diye komplo teorileri uretiyoruz

ne dogumun senin elindeydi nede ölümün olacak
tek kiþilik bir orgazmýn sonrasýnda
yine kendine kalacaksýn titremelerin gecince
aklýn uyusmuslugu sayesinde eline gecen bir kac saatin
sen o bir kac saati dagýttýgýn zaman
kendine geldiginde gordugun caresizligin
sen o caresizligi bir þiþe ickiye gomdugunde
uyandýgýn ertesi gunun
ve senin her ertesi gunde
yeni bir yalnýzlýga soyunan fahiþe ruhun
ruhunu icinden cýkardýgýn zaman geriye kalan posasý
toprak olacaksýn deðilmi buyuðunce
askere gidiceksin gelmicen geriye
yanlýslýkla gelirsen yada askere hic gitmezsen
ikinci bir acil cözum paketi yok tanrýnýn
mecbur uzerine dusen gorevleri yapacaksýn
ve hala insan olarak bu dunyada
yangýn anýnda kurtarýlacaklar listesinde
evrak dolabýndan sonra geliyoruz...
belkide bu yuzden
hala bu ulkede soguk metalik mavi dolaplara
daha bir insan ciddiyetiyle bakýyoruz..

al bu titremeleri icine sar
gogsunde uyut
aklýnda sogut
yorgunum kýsýk ateste piþirilmekten
mumkunse fýrýna verin beni
unutun cýkarmayý
sonra..
sonrasý hic
unutun bu karalamayý...
Sosyal Medyada Paylaşın: