TEZ GELEN KIÞ Sevgiler yükledim rüzgarlara. Gözyaþlarýmý yumdum yapraklara. Essin gitsin uzak diyarlara. Sürüklenip, Damla damla dökülsün topraklara. Hüzünlerim, hatýralarým, hülyalarým, Karýþýn bu kýþ gününde yaðan karlara.
Güneþle güldüm. Yaðmurla beraber aðladým. Çamura yattým. Düþtüm kalktým. Yýlmadým, eðilmedim, korkmadým. Yoluma devam ettim. Yüreðim hep sana yönelikti. Bazen küstüm ama Arkamý hiç dönmedim. Ruhum hep bembeyazdý…
Unutmak istiyorum, Gözlerimi yumup, Bir çýrpýda.. Yeni bir dünyanýn, Temelini atmak istiyorum, Yaðan bu karlarýn üstüne. Bütün olumsuzluklarý yýkýp Bembeyaz katlar dikmek istiyorum Mavi göklere. Baba annemin ocak baþýnda anlattýðý Masallar gibi, “Bir varmýþ bir yokmuþ" diye baþlayan O uzun kýþ gecelerinde…
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.