büyük "p" ile konuşmalar - temmuz'da düşenler

siz, aðýt yakmayý kolay mý sanmýþtýnýz yoksa?
öyle gözlerinizi kapatýp
saklanýnca karanlýklara

temmuz güneþi damlarý esir aldý yine
saplanýyor topraða mýzrak misali...
oðullar bir yükseliði iyice çýkýyor
adým adým sýyrýlarak topraktan
sýrtlarýnda kurumuþ meyve çuvallarý...
tahta merdivenlere güven olmaz
bunu öðrenemedik henüz
birkaçýmýz düþecek muhakkak

yerçekimiyle hasým yaþlý anneler
delikanlý kucaklar açýyorlar
kapý önlerinde, aðaç altlarýnda
seccade baþlarýnda...
kimisi þanslý,
kimisi þaþkýn,
bazýsý aklýný yitirmekte...

bacýlar saçlarýný yoluyor
kardeþler bir cigara yakýyor
babalar öylece bakýyor...
kaldýrýp yere vururken bir çaresizlik
belki de ilk defa böylesine kanayan kalplerini
kimsecikler duymuyor

tahta merdivenlere güven olmaz
bunu öðrenemedik henüz

kadýnlar!
durmadan geride býraktýðýmýz kadýnlar...
biraz bir baþýna kalýyor kendileriyle
duvar diplerine yaslanýp cizgileri sayýyor
kedilerden köpeklere bir bakýþ uzuyor böylece...
el sýkýþýp, selam almalarla
el sýkýþýp, selam vermelerle
bir þafak vakti incelmiþ renklerini ayýrýp köy meydanlarýndan
en kalýn ikindileri... seyrelmiþ gece yarýlarýndan
bozkýr evlerinden ve kýrýþýk tarlalardan
diþleriyle söküp çýkaran
içten içe kalp vurup, damar çatlatan

gölgeleri oynaþýrken gazoz açmanýn,
dere ayaklamanýn...
dam güneþine eskimiþ bir fotoðrafý oturtup
avuçlarý yumuþacýk meyveleri tutarken
en keskin býçaklarý gözlerinde
sularý ölçüp dalgalarý biçmenin,
taþ rengi taþlarýn, toprak rengi topraklarýn
kahkahasý ertelenmiþ sarý mutluluklarýn,
hasretten kanatlarý dökülecek
bulutlardan sekip geri dönen kuþlarýn

erkeðini hayatý yaþanýr kýlan çocuklardan ödünç almýþ
beyaz yüzlü oðlanlara aþýk olmuþ
alev alev adamlarda durulmuþ
bir ölümün durmadan ardýnda býraktýðý kadýnlar
çaresiz uyanacaklar
incecik boyunlarýna kurumuþ dað çiçeklerini yeniden asacaklar
Sosyal Medyada Paylaşın: