Beni Tanıyınca
O güzel gözlere çökmesin duman.
Üzülme istemem; ey Gülüm aman!
Oluþan buzlarý eritir zaman.
Beni tanýyýnca piþman olursun.
Belki de ömrüme ferman olursun.
Bir fýndýkkabuðu deðil davamýz.
Bir yel esti geçti, sisli havamýz.
Gözyaþýyla doldu sanal ovamýz.
Beni tanýyýnca piþman olursun.
Belki de derdime derman olursun.
Boþuna üzme gel, çektirme acý.
Sultaným olmuþken indirme tacý.
Sensiz ne yaparým zekâtý, Hacý.
Beni tanýyýnca piþman olursun.
Belki de gün geçmez kurban olursun.
Yoluna serdiðim bu can narindir.
Sevginin duygusu özde, derindir.
Sýðýrtmaç diyor ki kalbim yerindir.
Beni tanýyýnca piþman olursun.
Belki de tanýyýp hayran olursun.
Antalya 12 Mayýs 2008
Hüseyin Sýðýrtmaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Sığırtmaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.