Siyah peçeli kadýn koþuyor teni esmer bir küçüðe, yalnýzca gözleri gülüyor güneþe ve matem örtmüþ omuzlarýný. Ýngiliz çiftin evinin en küçüðü, koþarken takunyasýný düþürdü Gülhane’de ve Ýngilizler buna hiç dert edinmiyor. "Ýngilizler birinci Dünya savaþýndan bu yana neyi dert edindi?" sorusu aklýma hükmediyor
Kaplumbaða terbiyecisi ile hasbelkader yollarýmýz kesiþti, Ýyiymiþ; selam etti. Paris’te tanýþtýðý ressamlar, özgürlük heykelinin neden Mýsýr’a dikilmediðinin hikayesini siyahi bir çocuða lütfetti.
Gülhane’de siyah kargalar ceviz sanýyor beyaz taþtan süsleri, "ölümden hemen sonra inanç ölür!" der gibi gökten mermi gibi yere vuruyorlar zemheri. Taþýn kýrýlmadýðýný, kýrýlýrsa aþ olmadýðýný, aþ olursa doyurmadýðýný; umutlarý kýrýlýrsa anlarlar deðil mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
onurmuçağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.