ŞEY'İME KADAR

Yeter lan yeter be usandým artýk;
Yüklendin sabrýmda hey’ime kadar…
Deðiþtim, bilindik o ben deðilim;
Tepeden, týrnaða, huy’uma kadar…

Hicran gökkuþaðý kederim renk renk;
Görülmüþ þey deðil hüsranda ahenk;
Sövdüm ya gelmiþi geçmiþine denk;
Günümden, haftadan, ay’ýma kadar…

Seni de bir ömür uyutmam artýk;
Þu gamlý gönlümü avutmam artýk;
Elimden aldýn ya unutmam artýk;
Neþ’e hissesinden pay’ýma kadar…

Sen beni vur durma seni vurmadan;
Tövbe dallarýný sabrým kýrmadan;
Haciz mi yollanýr böyle durmadan;
Çile demliðinden çay’ýma kadar…

Kör ressam vasiyet resmimi çizdi;
Medet þarkýsýnda “of ulan” gezdi;
Efkarým bu gece kurþuna dizdi;
Kemandan, kanundan, ney’ime kadar…

Hiçlik dehlizinde kaçkez kaybolduk;
Kaç kere vurulduk kaç kere öldük;
Oturduk, aðladýk, birazda güldük;
Masamda zil zurna mey’ime kadar…

Kaç daðý devirdim arka arkaya;
Ömür hesabýný döktüm ortaya;
Versinler dertlerim kafa kafaya;
Konuþup dursunlar þey’ime kadar…

Ali ALTINLI – 02.12.2017
Saat:22:43

Sosyal Medyada Paylaşın: