Pencere önünde nazlý çiçekler. Gidiþine aðlayýp durdu. O nasýl gidiþ ki acýsý ta ötelerden duyuldu. Bir çiçek sulamýþlýðýn dahi yokken. Yolda üzerine basýp geçtiðin çiçekler. Arkandan yas tuttu.
Papatyalar saçýný süpürge etti aþka. Yine de hiç bir aþk zalimlik etmedi sendeki kadar. Elbet oldu biten aþklar anlaþmazlýkla. Ama bu kadar can yakmayan. Bu kadar yürek daðlamayan
Yaðmur yaðdý sel oldum. Deprem oldu kazazede oldum. Sen gittin ya iþte ben o gün adam oldum. Her þey oldum da. Bir sevilen olamadým. Yanarým da ona yanarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.