Yollar

Hep bir yarýna doðruluk
Hep bir unutulma istegi
Oysa kopamamisken henüz geçmiþten
O yollarý henüz aþamamisken

Þimdi islaklardan dolma bir sonbahar sabahý
Ne varsa dökmeli yahut sarartýp
Yahut aþýndýra aþýndýra mutlak zifirisini
Kenarlarinda birikmiþ sulak birikintiler
Dökülür sessizce
Oluklar nice güzel soluk verisleri serzeniþler
Duyulur arsýzca
Böyle yýkasa ya tüm birikmiþliklerimi
Ýçimdeki seni alip ta götürse uzaklara
Yok etmeyi bilir miyim
Esintilerinde bulabilirmiyim yoklugunu ansizin
Öylece gidiyorum
Kimin ne derdi var kimin kaç ton nefesi
Neresinden neresine hayatýn aldirmadan

Korkuttular belliki
Sahi
Hep bir mesafeli uçurumlar
Kirli yokuþ dipsiz ufuksuz yuzeylerinde
Cikmazlarý
Ölmeye çagiranlarý oldu ömür sancilarimin
Tutundukça geri saymasý
Kýsaldikça uzamasý
Yordukça yormasý belkide

Taþ koyuyorlardý
Söyleyin
Kuþ görse uçmazmýydý
Kalp duysa küsmezmiydi
Engelliyorlar edepsizlik deðil mi bu
Saygý ne biliyorlar mýydý
Bilmiyorlardý
Sorulara doðru ufka yolalan
Kaybolmuslugumda
Geri dönme heveslerim
Yordu göz kapaklarimi
Duyun ayrima dusurenler
Asýrlarýnda biyerdeyim
Duraklarýnda nefeslemekteyim
Güne bakan beþ nükteyi solukluyorum her gece
Sýyýrdý hiçliðe acilan tüm yollar alnýmý gizlice
Açýn kapýlarý
Girdim çýkamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: