BEN HEP SİZİ İSTEDİM
Dünya, dinle beni !
Ben duygusuz ve soðuk bir adamým
Aðlamayý sevmem sevemem
Lakin sabah güneþi ile aðlýyorum
Ýnsanlarýn mutluluklarý haykýrýrcasýna aðlatýyor beni
Onlarýn gülüþleri, sevgileri ve aþklarý . . .
Neden mutluluk mutlu edemiyor beni?
Hangi sebep karanlýða olan aþkýmý bitiremiyor?
Niye kalbimde hep yalnýzlýðýn özlemi var?
Yoksa benliðim bir baþkasýný üzer mi?
Aðlamamak için ne kadar uðraþsam da
Bu satýrlarýn her harfi gözümden düþen bir yaþ gibi
Elimden kalemime akýp gidiyor
Bu akþam sana þiirler aðladým ey yalnýzlýk !
Her gece gibi yine aðladým, sýzladým ve huysuz oldum
Ve her zaman ki ben gibi yine kendimden farklýydým
Kalemimin mürekkebi senin adýný yazmaya yetmese de
Ben seni karanlýðým ile kaðýda yazdým Yalnýzlýk
Ýnsanlar birbirlerinin ýþýk vuran yerlerini görürken
Ben gecenin olduðu yerlerini gördüm
Onlar güneþi severken
Ben seni sevdim akþam . . .
Sen unutulmuþ ve ötelenmiþtin karanlýk
Ben kalbimi sana verdim yalnýzlýk
Sen sevilmeyen ve nefretlerin sýkýþtýrýldýðý bir kutuydun Istanbulun akþamlarý
Ayrýlýklarýn ve günahlarýn seviþdiði yerdin sen akþamýn denizi
Ben size bütün benliðimi verdim ve
Sizde yaralarýmý kapattýnýz, aðlayýþlarýmý dinlediniz
Haykýrýþlarýmý ve bu satýrlarýmý dinlediniz ey istenmeyenler !!!
BEN HEP SÝZÝ ÝSTEDÝM . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk İlhan AYDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.