Gel De Gülme Halimize

Gel De Gülme Halimize

Her zaman da küstürdüler, þu saðýmla þu solumu,
Hey, bozkýrýmýn insaný! Ne itersin kardeþ kolunu.
Sorarým, siz de sorunuz! Saðým sollumdan ulu mu?
Gel de gülme halimize, emmioðlu, emmioðlu!

Ayrý ayrý yetmiþ fýrka, bu kitabýn neresinde?
Mahþerdeki sorularda, var mý bunlar arasýnda?
Tartýldýkca âmelimiz, hak divanýn darasýnda,
Gel de gülme halimize, emmioðlu, emmioðlu

Sarý lâcivettir kanlar; en büyük sarý kýrmýzý;
Bordodan baþka renk yoktur; ölçülmez kartalýn hýzý!
Ders almayýz ayrýlýktan, hep yeriz birbirimizi,
Gel de gülme halimize, emmioðlu, emmioðlu

Bir baþkasý baþkasýna, olmak ister de efendi;
Hep de þeytan körükledi, mehmetleri dörde böldü,
Kim haklýdýr, nerden belli? Her bölük ’hak’ kendi bildi.
Gel de gülme halimize, emmioðlu, emmioðlu

Yusufoðlu getiremez, iki lâfý bir araya,
Acýtsa da, hiç vazgeçmez, tuz basamaz ki yaraya.
Acýnacak halimiz çok, hepsi yazýlmaz buraya,
Gel de gülme halimize, emmioðlu, emmioðlu

Mcio

30.11.17
Sosyal Medyada Paylaşın: