baktým ki gökyüzü baþtan baþa yýldýz
ey insan acýlarýný kurþuna diz
gelen biziz yine biz
insan dalgasý bu
ses fýrtýnasý
bu ufukta belki yeniyiz
sanki batan güneþe giden gemiyiz
o büyük hasretimiz
ak köpüklerin de iz
denizler gezmiþiz
çarparak kayalara
beyaz güvercin gibi düþeriz
yetmez mi diyor deniz
karadan çektiðiniz
kurudu bulut
o son gemi de yok umut
yalancý omuzlarda giden tabut
en baþýndan beri çið süt çýkar
yýlan dilince ava
adem ve havva
ya gülüþü perva
ya bir ampul etrafýn da pervane
ya da düþtüðümüz derde yok deva
gam bastýkça alaturka çalýyor neva
bakma sen
bir elin de güneþ birin de aya
karanlýðýn rotasý yok pusulamaya
der/man adasý yok
cebimiz de beþ kuruþ
bozuk düzen tedavülden çýkacak yaya
anam avradým olsun bi daha gelirsem dünyaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...