Seninle birlikte, doðan geceler
Aðaran saçýmý, yolan geceler
Sevdanda gözyaþý döktüðüm zaman
Senin yokluðunda, dolan geceler.
Ýhsan et gel, ey gül-i baðým.
Sensiz kor’da geçti, bu ah-ü zâr’ým.
Kaldýr ey yâr, sinendeki zulmeti
Gözlerinden bekliyorum, hikmeti
Vefasýzsýn ne çare, bu gönlümde
Görmedim gel, seni biten ömrümde
Ufkumdaki karanlýklar, sen misin
Sinelerde beklenen bir gül müsün.
Doðmasan da, bir zerrecik ýþýk ver
Gelmesen de, pembe gül’den gülüver.
Zaman dolup, üflenen sûr gelmeden
Yüce Allah, tüm canlarý dermeden
Vûslat’ýna râm et beni, ölmeden.
Bekliyorum, mezarýma girmeden
Tez gel artýk, sorgu sual olmadan
Mezar taþým, seni bekler durmadan
Çektirdiðin cefalarýn, elinle
Mahþer’de mi buluþalým, seninle
Mizân’da tartýda, gelme benimle
Helâl olmayacak, akan göz yaþým.
Ne istedin, benim dertli gönlümden
Kâlpleri kýrma, gel tamiri yoktur.
Nice günahkâr’lar gördün mü, çoktur.
Ýbret olsun sana, yakan aslýhan.
Mecnûn’u çöllere, leylâ mý saldý
Þirin mi ferhat’ýn, ah’ýný aldý.
Züleyha yusuf’u kuyuda buldu.
Sende beni, susuz çölde býrakma...!
ÂB-I HAYAT VER GÖNLÜME/SEVDA’LARIN GÜL OLSUN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.