Ey Nebi!
Ey Nebi!
Asr-ý saadet, ne mübarek zamandý,
Adalet, sevgi, muhabbet vardý,
Sahabi seni dinler, sana uyardý.
O günleri çok arýyorum ey Nebi!
Peygambersiz Ýslam icat ettiler,
Sünneti, hadisi düþman ilan ettiler,
Kur’anýn özünü bozup, talan ettiler.
Sana þikayetim var ey Nebi!
Ensar, Muhacir duygusunu yitirdik,
Hicret ve fetih þuurunu bitirdik,
Ümmet ruhunu götürdük.
Ýyi Mümin olamadýk ey Nebi!
Sen; “namaz gözümün nuru” diyordun,
Ümmetine bu duyguyu veriyordun,
Namaz kýlana cenneti öneriyordun,
Namazsýz ümmetin var ey Nebi!
Kutsal gecelerde aðladýk durduk,
Peygamber adýna hurafe uydurduk,
Kurana kýlýflar bulduk, kudurduk.
Ýslam’ý özünden saptýran var ey Nebi!
Cemaati camilere hapsettik,
Orucu Ramazana hasrettik,
Zekat þuurunu hepten katlettik.
Bozuk Müslüman olduk ey Nebi!
Kazým Öztürk 29 Kasým 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.