Mutluluk hüzünlü bulutlarla oynuyor bu masalda Mevsimsizşiir
Mutluluk hüzünlü bulutlarla oynuyor bu masalda
Bir kalbim vardý , Kurþun döktüler içine artýk dikiþ tutmuyor !
Tövbe ettiðim ne varsa susarak izliyorum Çünkü senden uzaklaþtýkça eksiliyor bir bir evleri þehirlerin Terk edilmiþ duraklarda bekliyorum bilmiyorum kaç adým atsam geçeceðim mutluluk denen dünyaya.
Hergün bir yaprak daha düþüyor papatyadan papatya da biliyor artýk Zaman sadece eksiltiyor Ve hergün daha çok kaybettiriyor insana
Istediðim bir üzüm dalýydý badem aðacýnda Bu yüzden imkansýzdý kar yaðmasýný beklemek yaz ortasýnda
Yüreðinin götürdüðü yere git derdin ya Yüreðimin götürdüðü yerdeyim ama Ellerin neden bu kadar uzakta
Ruhum bir turna sürüsü gibi havalandýðýndan bu yana Kalemim cümlelerime sýðmýyor Yüreðimse göðüs kafesimi yýrtmaka
Nasýlsýn diye sorma artýk
Iyi deðilim anla Gri bulutlar arasýnda küf tutmuþ bir mavi ellerim Ve ruhum hüzünlü bir yeþil haziran ortasýnda
Gitme Insan bir kere sever Bin kere ölürmüþ hayatta
Kalbim kanýyor Kal Ve beni kendine inandýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.