kalben uymak
uydurmaya yetmiyor adýmlarý
uydurmuyorum bak..iyi dinle
sen þimdi lale motifli fincanlarda içmeye alýþýktýn ya kahveyi
toz yüzü görmemiþ kýyafetinin kibri
sürünürken yerlerde
sülün gibisin
gözlerindeki yeþilden herkeste olabilir
ama ton farkýyla
herkesten öndeydi
eþsiz güzelliðin
romantik yaðmurlarda sýrýlsýklam ýslanalým diye yürüsek el ele
saçlarýn bozulur
rimelin akar
hem uzun topuklarýn incinirdi alimallah
kýrýlýrdý bacaklarýn
en hassas yerinden
sana göðü vaat etsem
baþýn deðmedi diye sitem ederdin her katýn arþýna
yoksa pintiliðimden deðildi..inan bana
kim bilir ne çok acýmýþtýr o kýyýmsýz kalbin
kaybettim diye
hani deðer verdiðinden deðil de
kendine ait alelade bir þeyi yitirmiþ gibisinden hallice..
þimdi ,
incecik parmaklarýyla kadeh kavrayan bir kalbin
kulbunda ellerim
mevsim kýþ
düþ içinde kýrmýzý
tam da þarap kývamýnda
bekliyorum
demlensin diye dudaklarý..
bana þans dileme..