Ufka gerip yalnýzlýklarýný,
Baþýný duvarlara vurarak,
Alnýn çatlayýncaya kadar, hüngür hüngür aðla...
Ve kurþuna dizilmek için,
Bizi uðraþtýrma, ellerini arkandan sen baðla.
Ýnsanlara bu kadar kötülük yapan,
Sen hain, vahþi, nemrut emperyalizm...
Seni tarihin çöplüðüne, gömmeye gelecekler.
Bütün mazlum milletler, bizim ile beraber.
Mert, yiðit, gönlü geniþ vatanseverler...
Gözlerinde yaþ izi olsa da
Gözyaþlarýnda yalan senin.
Senin altýnda sömürülen,
Senin altýnda yýpranan, bir zamanlar bendim,
Þimdilerde din kardeþlerim...
Az deðil iþbirlikçilerin
Ve baþlarýnda ki satýlmýþlar
Boþ yere emperyalizme hizmete katýlmýþlar...
Bir gün hiç gelmemek üzere,
Ýnanýyorum ki gideceksin dünyamýzdan,
Karabasanlar olup girdin rüyamýza,
Çýkacaksýn bir gün rüyamýzdan.
Hey!
Sana sesleniyorum;
Hain, vahþi, nemrut emperyalizm.
Bedduasýný almadýðýn,
Kanýna girmediðin insan kaldý mý?
Senin hamiliðini yapan,
Seni çok seven devletlerden,
Bak bakalým üç beþ sene sonra kalacak mý,
Ya da kaldý mý?
Çýk git artýk hayatýmýzdan,
Çýkta;
Altýnlarý, petrolleri,
Tüm doðal varlýklarý milletlerin kendilerine kalsýn
Son zil, çalsýn artýk senin için, ziller çalsýn...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.