Yusufun Rüyası

Yusufun Rüyasý

Bir rüya uðruna çýktýn yollara,
Haince kuyuya düþtün yusufum.
Yaradan çýkardý, kastý: yol ara,
Sen ki, Züleyha’ya düþtün yusufum.

Seni inanmayan kullar utandý,
Senden þüphe eden eller utandý.
Gýybetini eden diller utandý,
Aþktan dile; güya düþtün yusufum.

Oysa, sen itildin küfüre karþý,
Nasýl da dikildin küfüre karþý!
Rabbinden seçildin küfüre karþý,
Sabýr için yaya düþtün yusufum.

Sabrýn zindanýnda Rab’bin denerken;
Çýkmana yedi yýl vardý en erken.
Geçiverdi zaman geçmezmiþ derken;
Kurtarmak rüyaya düþtü yusufum.

Utandý kendini kesen o eller;
Utandý iftira eden güzeller.
Utandý Züleyha, lâkin çok özler;
Bahtýna yâr diye düþtün yusufum.

Rab’býn hesabýný kim çevirir ki?
Kaderin üstünde kader budur ki.
Bu kýstasýn esas derdi þudur ki;
Ýzzet’le deryaya düþtün yusufum.

27.11.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: