Gece gündüz düþündüm çýkamadým içinden Artýk binin yarýsý beþyüz etmiyor anam. Dünyamýz tuhaflaþtý bilmem kimin suçundan? Belalar baþýmýzdan çekip gitmiyor anam. Nice gençler yitirdik henüz yirmi yaþýnda. Canýmýzdan oldukça, yalnýz rahmet okunur. Birileri koþuyor insan avý peþinde. Þu memleket halleri yüreðime dokunur. Düþtük birbirimize bitmez kinimiz anam. Her gün yeni acýyla dolar sinimiz anam.
Eski sokaklarýmýz hepsi dost yuvasýydý. Herkes herkesi tanýr yardýmýna koþardý. Birimizin davasý herkesin davasýydý. Ýnsanlar huzur ile mutlulukla yaþardý. Ne kredi kartýný ne bankayý bilirdik. Eðer paramýz yoksa kredimiz güvendi. Bakkal amca yaz deyip veresiye alýrdýk. Ödemeyen utanýp dizlerini dövendi. Namuslu ve dürüsttük yoktu cinimiz anam. Acýya dayanýklý pekti canýmýz anam.
Saygýyý ve sevgiyi terk edeli çok oldu. Yardýmlaþmanýn adý masallarda yaþýyor. Büyük küçük kavramý unutuldu yok oldu. Herkeste bir düþünce kafasýný kaþýyor. Kimi kendi kurduðu cenneti matah sayýp, Bin yýl yaþasýn diyor bana deðmeyen yýlan. Kimi cehenneminden nasýl cennete kayýp, Nemalanýrým diye arar iyi bir yalan. Ýnsanlýk çizgisinden þaþtý yönümüz anam. Nereye adým atsak, çukur önümüz anam.
Çiçek verdik herkese, ama biz hep taþlandýk. Ýçerden ve dýþardan darbe üstüne darbe. "Bayramlar mý eskidi, yoksa biz mi yaþlandýk." Biz bu vatan uðruna girmemiþ miydik harbe? Þimdi ne oldu bize, neden düþtük bu hale? Hani koku yayýlýp bir birine kokar ya Artýk eskisi gibi söz geçmiyor nihale. Kimse umursamýyor, vatan, millet Sakarya. Bugün Otuz Aðustos zafer günümüz anam? Hani o büyük destan, hani ünümüz anam?
Milli bayram ardýndan kurban bayramý yolda, Elini öpememek acýtýyor içimi. Çok deðeri yitirdik bir kaçý kaldý dalda. Bu da bayramlaþmanýn belki baþka biçimi. Sanki yanýmda gibi döktüm sana içimi. Yitirdiðim canýný koklamýþ gibi oldum. Yazdýðým þu mektuplar hafifletti acýmý, Hayalimdeki seni saklamýþ gibi oldum. Ýnanýp, iman eder bizim genimiz anam. Matemi günah sayar bizim dinimiz anam.
Ahvalimiz böyledir anam gittin gideli. Islak gözlerim yanar olsaydýn da silseydin. Kimimiz az akýllý kimimiz olduk deli. Yatýrýrdýn koynuna eðer çýkýp gelseydin. Derdin "Dellenme oðul her þey iyi olacak, Emanet ettim seni bak ne güzel yarin var. Artýk akan yaþýný yerime o silecek. Her gecenin ardýnda yeni bir gün, yarýn var." Yine sana dertlendi þu sol yanýmýz anam. Elin öptüm sayasýn coþar kanýmýz anam.
Mehmet Fikret ÜNALAN 2017 30 Aðustosuna girerken Batýkent/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.