DERMANI DERDİMDE BULDUM
AYDINK
DERMANI DERDİMDE BULDUM
Aklýmýn erdiði günden bu yana
Kendimle barýþýk oldum her zaman
Önyargýdan uzak hatýr sayana
Dostluk duygusuyla doldum her zaman
Saðlansa da ilim, irfan okuldan
Baþka servet bilmem izan, akýldan
Yaþam savaþýnda akil her kuldan
Benzersiz dersleri aldým her zaman
Kendimi en makbul candan saymadan
Ýnançla, verdiðim sözden caymadan
Ýnsana güvendim, þüphe duymadan
Ömrümü ömrüne böldüm her zaman
Duygu erbabýyým deðilim taþtan
Kendimi sakýnmam güzel telaþtan
Gün gelip gözlerim dolsa da yaþtan
Aþkýn deryasýna daldým her zaman
Sevip, ayrýlýðýn günü çatýnca
Özlemler ruhuma ateþ atýnca
Yol çýkmaza varýp umut bitince
Dermaný derdimde buldum her zaman
Yanlýþýn peþinde koþandan uzak
Kabýndan lüzumsuz taþandan uzak
Haddini fütursuz aþandan uzak
Kendi kararýmda kaldým her zaman
Karþýma engeller dikildiðinde
Yaslandýðým duvar yýkýldýðýnda
Dostlarým çevremden çekildiðinde
Sebebi þahsýmdan bildim her zaman
25.11.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.