Geşt-i Ümran

Birinci lamba söndü hava karanlýktý
Gözleri süzüldü kalbi ise pýr pýrdý


Yüreðine vuran nabýz düzensizliði
Birden mutluluðun ilk habersizliði

Ýlkler gök yüzüyle düþerdi
Cemre gibi cemre gibi


Sen bir geþte çýktýn uzaklýðýn karþýsýndan
En büyük vuslata hasret;en küçük gurbete vuslattýn

Gözlerinde ilk defa,öncekilerin ilk olmayanýndan,
Bir geþt-i ümran çýktý yüreðinden

Gönlündeki güzelliði,kalbinin sýcaklýðýný yüreðine bir ilkbahar meltemi
Edasýyla,edasý seslerinin ilk ýlýk meltemi
Ve ilkbaharda ýlýk meltemleri kimse önemsememesi
Belki de senin; bu gönlün geþtin de zirveyi
Kalpteki Everest’i aralamasý
Bir tebessümündeki suret doðrulamasý
Onun kalbin naaþýndan uzaklaþtýran
Ve kendi mezarýna çiçek götürmeyi engelleyen
Ve kendi mezarýna çiçek götürmeyi unutturan
Son doðru olmasý
Geþtin, ilk defa doðruluðunu kanýtlamasýydý
Bu geþtin, Geþt-i Ümran olmasýnda saklýydý

Sosyal Medyada Paylaşın: