Cihan güneşim
CÝHAN GÜNEÞ IM
Yýldýzlar semada bir Yoldaþ arar
ben seni seçmiþim cihan güneþ’im
yokluðun geceyi bir baþka sarar
ben hasret ekmiþim cihan güneþim
firkat rüzgarlarý esip dururken
toprakla sevdama hicran kararken
beni issiz bulup tuzak kurarken
ben hasret çekmiþim cihan gunesim
yol uzayýp gitse vuslat yakindir
Bu göç bizden sana meþke akindir
emri vermek yaradanin hakkýdýr
ben sana akmýþým cihan güneþim
bilmem ki ne zaman çiçek açacak
ihlamurlar koku nasil sacacak
kim bilir ardimdan kimler bakacak
ne yaþlar dökmüþüm cihan güneþim
Gokteki yýldýzýn Ay’la misali
Güneþin nurlara olan emsali
yüzünde renginin eþsiz timsali
Bu Aþka takmýþ ým cihan güneþim
Aþkýnýn harýnda kavrulmuþum ben
kývýlcýmla oynar yerler yerinden
ateþ içindeki o ibrahimden
daha çok yanmisim cihan gunesim
04.11.2017
Hasan Karabay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.