Sevdamýn eleði, ince eledi,
Yârin kollarýndan, dizüstü düþtüm.
Cânân hançerini, fena biledi,
Vurdu sollarýmdan, yüzüstü düþtüm.
Nasýl tutulmuþtum, sevdana esir
Müebbet yemiþtim, sanki bin asýr,
Fermanýn boynumda, sevmekti kusur,
Zülfün tellerinden,göz üstü düþtüm.
Her mevsim bahar, diyordun aþkta,
Hani gülecektik, muhabbet meþkte?
Gönlüm karla boran, deseydin keþke,
Aþkýn dallarýndan, buz üstü düþtüm.
Bülbülün emeli, gonca gül idi,
Arýnýn çiçeðe meyli bal idi,
Þekerim þerbetim, önce bol idi,
Þirin ballarýmdan, tuz üstü düþtüm.
Nazar mýydý neydi, göze mi geldim?
Sevda namazýný, yanlýþ mý kýldým?
Bu aþkta tüm suçu, ben bende buldum,
Kendi dillerimden, naz üstü düþtüm.
Çok koþtum peþinden, vuslat olmadý,
Attýðým aþk oku, hedef bulmadý,
Yorgunum dizimde, derman kalmadý,
Yine yollarýnda, d/iz üstü düþtüm.
Kul Figani vurdu, kendin þiire,
Beste güfte yaptý, okur þaire.
Türkü oldu sevdam, evvel ahire,
Ozan hallerimden, söz üstü düþtüm
Erdem GÜMÜÞ (Kul Figani)
22.11.2017 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.