Hangi akla uydun da çekip gittin ömrümden Viran ettin baðýmý baykuþlar nöbet tutar Çalý süpürgesini ekip gittin ömrümden Süpürdükçe yokluðu belirsizliði yutar Gönlüme ýþýk tutmaz umut veren ýþýklar Yerle yeksan olunca yemin bozdu aþýklar.
Neyin hükmünü verdin kendini hakim sanýp Vicdanýna sor hele gece uyku uyur mu? Bak gözlerin de solmuþ yaptýðýndan utanýp O vicdansýz yüreðin senden usanmýyor mu? Kar yaðmýþ tepelere Kasým ayý süzülür Sahipsiz olan gönül korku ile büzülür.
Dön desem ne deðiþir canlanmaz ölen yürek Mezar baþýma dizdin ayrýlýk taþlarýný Kimseye güvenir mi gerçeði bilen yürek Sitemi kuþanýp da çatma hiç kaþlarýný Ellerim de elinin kaný bulaþýk durur Vakitsiz açan çiçek açtýðý yerde kurur.
Vermiþ yaradan sana Yusuf’un gül yüzünü Sevda aþka gelerek vurmuþ baþý göðsüne Asla sevmem deyip de yemiþ kendi sözünü Seni Yusuf sanarak koymuþ taþý göðsüne Ezildikçe ezilmiþ aðýr gelen sözlerle Þimdi geçmiþe bakar elem dolu gözlerle.
Var git þimdi gönlümün vefa tutmaz sol yaný Söndürdün ýþýklarý karanlýk bana yeter Yaktýn küle çevirdin senin dediðim caný Bu öyle bir acý ki yaktýðýn andan beter Su ölür insan ölür aþk hep baki kalýr mý? Karþýlýksýz sevdayý bilmem toprak alýr mý?
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.