YA KALPLER?
Ýki çift göz...
Ýki kalp...
Ýki çift el
Son kez bakýyordum gözlerine
Son kez kalbim seninle
Ellerimse son kez ellerinde
Zaman hýzlýca akýp giderken ýrmak gibi
Dudaklarým lal olmuþtu senin karþýnda
Bekledik öylece...
Ne ben konuþabildim ne de sen
Konuþmasý gereken bendim biliyorum
Ama seni orada öylece býrakmak o kadar zordu ki
Yýllarýn alýþmýþlýðý vardý üzerimde sana dair
Hala susuyorduk!
Konuþansa sadece gözlerdi...
Gidiþime kal demedin ya
Son kez olsun sana seni seviyorum diyemedim ya
Yüreðimde burukluk vardý sana dair
Önce gözler ayrýldý birbirinden
Dudaklarsa hala suskundu gidiþime
Ellerimse hala ellerinde...
Kafamý kaldýrýp gözlerine bakamadým bir türlü
Giden bendim ya
Seni terkeden bendim ya hani
Zor geliyordu seni orada öylece býrakmak
Ellerimi yavaþça ayýrdým ellerinden
Yýldýzlar gibi usulca kayýyordum hayatýndan
Gözyaþlarým gidiþime akýyordu
Erkekler aðlamazmýþ sözde
Görüyordum ki sende aðlýyordun...
Biliyorum ikimiz içinde zordu gidiþim
Ne de olsa yýllarýn alýþýlmýþlýðý vardý üzerimizde
Kalbim gitme diyordu kal onunla
Gitmeliyim dedi bir an lal olmuþ dudaklarým
Suskunluk bozulmuþtu aramýzda
Sense hala susuyordun...
Seni seviyorum demek geldi içimden
Sonra dizginledim bir an kalbimi
Sen kal gitme demedin ki bana
Baktýn ardýmdan öylece
Zaman ýrmak gibi akýyordu
Gitme vakti gelmiþti artýk...
Arkamý döndümm ve yürüdüm usul usul
Eller ve gözler ayrýlmýþtý birbirinden
Ya kalpler...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.