BİLMİYORUM

Geceler yetmedi sabahlarimada sefalar getirdin
Güne senin adýnla baþlamak ne mutlu hoþgeldin
Koyu kahveler benden olsun
Güzel seyrin üzüm karasý gözlerinden olsun

Dün gece külfet dolu sözler yaðdýrdým
Kusura bakma az yokluðuna isyan ettim
Özlediðimi hissettim vallahi aðlamadým içimi cektim
Kulaklarýn çýnladýmý dün maziyi andým

Mazi dedim de epey oldu görüþmeyeli
Hatrýný sorup merakýmý gidermeyeli
Hersey yolunda hasta falan deðilsin deðilmi
Aman gözüm dikkat et havalarda baya soðdu

Gerçi ben hep üþüyorum ellerim hiç ýsýnmýyor
Sensizliðin yeli arada esince dokunuyor
Sýký giyiniyorum da yüreðim ýsýnmýyor
Sen varsýn bu þehirde diye de
baþka iklimlere göç edesim gelmiyor

Sabah kalķýyorum aksam oluyor yatýyorum
Dört duvar arasýnda iki elim yüzümde
Saatlerce lal olup susuyorum
Ýçimden gelmiyor konuþmak
Sanki biri ölmüþte yaslarda gibiyim

Öle eski neþemde yok gülüþlerim de
Herþeyi yitirmiþim gibi bedenim bosluklarda
Yaslanacak omzunda yok ya
Düþmeyeyim diye ayakta zor duruyorum

Anlýyacaðýn hiç iç açýçý hallerde deðilim
Aylar geçtide seneler nasýl geçer bilmiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: