zýmmen bakan gözlerinde
hükmen yenildim
ben,
ellerinden men cezasý almýþ
sokaðýnýzdaki serseriyim sevgilim
aþka inanmayan kadýnlar geçiyor tekin olmayan saatlerde
kalpleri,
karo taþlarýnýn birleþtiði yere basmanýn uðursuzluk getireceði batýlýný inanç yapan adýmlarý altýnda
üzerine basa basa
topuk boyu uzun
umudu kýsa yollara revan oluyor aþklar
refakat etmek istiyorum dertlere
derman olacaðýmdan deðil hani
ama hepsi tutulduklarý hastalýðýn son safhasýnda
kalpler rehin
tenler, revir olmuþ esarete
hangi renge deðsem
soluyor gözler
kimi ellerini býrakmýþ
kimi kalbini
kimi elmacýk kemiðini
sigaram sönüyor sevgilim
daha çok kalmak isterdim
isterdim de
kül düþecek kaðýda
üstelik kýþ
eskisinden daha çok üþütüyor ayak üstü beklemek
sen bunu mektup say
gözlerimi baþ ucundan ayýrma
adýmý kat kahvene
karýþtýr
çek sonra içine
o pencere önünde..