Hiç iyi deðilim bu günlerde Yorgun bir kadýný oynuyorum Diz kapaklarým yara bere içinde Son bahardan kalma Çürümüþ yaprak misali kokuyor gövdem Rutubetli aynalarda deðiþiyor yüzüm Solmuþ bir fesleðeni alýp Göðsüme koyuyorum.
Farkýn mýsýn ? Bir kaç kaburgam daha kýrýldý yokluðunda Yok yere Durduk yere.
Halbu ki yüzünü görseydim Türkuaz’dan bir gök yaratacaktým ellerimde Ve bir kaç papatya yapraðý Þimdiyse Soðuk duvarlara tutunuyorum Boþ bir tahta parçasýna çiziyorum düþlerimi Olmayan Hiç olmayacak olan.
Ve aðlarken Ýçimde kýrýk bir gövdeyi kundaklýyorum Unut demekle olmuyor bayým Gelde sustur beni...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.