Gün uykudayken henüz Uyandým sessizce Dünden , bugüne Kirletilmiþ bir kentin Buðulu penceresinden Dýþarýya baktým Hayat !dedim Hece , hece Boþa da baktým Doluya da Kendimden utanarak Fikrimce gördüðüm Koca bir hiçlik Kendi kendilerini sýðýnaklara kapatmýþ Ürkek canlýlardan farksýz Ýçine kaçmýþ Farkedilemeyen Deðersiz,yoksul insanlar Merhametten yoksun Bencil Onca kalabalýðýn içinde yalnýz Zavallý küçük insanlar
Titreyerek akan gözyaþlarým Azdýrdýlar göðsümdeki yaramý Ürpererek baktýðým Bomboþ kalabalýkta
Sosyal Medyada Paylaşın:
esesligizem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.