EBEDİ SON!
EBEDÝ SON! Yaþam;
yavaþ, yavaþ ve temkinli bir iyimserlikle, insaný öyle hazýrlar ki, huzurlu ve ebedi bir sona!
Sen adýna;
ilkbahar,
yaz,
sonbahar
ve
kýþ dersin!
Oysa, bütünü;
baþlangýç ve son’dur.
Kimileri adýna hayat der.
Öncesi ve sonrasý yoktur!
X ve Y
Týp dilinde cinsiyet kromozonu diye bilinir.
Doðrusu;
Seks artýðý!
Maraton baþlar böylece!
Sona ulaþmak için þekil ve tabii ki bir de ad deðiþir.
O bir; Embriyo’dur artýk.
Ana rahmine ulaþtýðý gün, yaþama tutunmak için, baþlar zorlu mücadele.
Bilinen, dokuz ay on gün.
Bir de ona sormak lazým.
Kör ve saðýr dehlizden kaç asýr geçti diye?
Ve sonra, istemeden de olsa, bir ateþ topunun içine düþtüðünü.
Ooof bu ne böyle?
Yine mi ad deðiþti?
O artýk bir bebek þimdi,
Kimini,n yavrusu, kiminin kardeþi, kiminin torunu, kiminin yeðeni olur!
Bu ne karýþýk ve matematiksel bir durum.
Çýk çýkabilirsen iþin içinden.
Kimine abi, bir baþkasýna abla, kimine amca, dayý, yada teyze hala.
Ve sonra dede, nine!
Ýyisi mi bir muhasebeci gerek.
Ýçinden çýkýlmaz ki bunca bölünmüþlüðün!
Bir seks artýðýyken,
evrim üstüne evrim.
Embriyo,
Bebek,
Çocuk,
Genç,
Orta yaþlý,
Ve
Yaþlý!
Aslýmýza mý dönüyoruz?
Yaþlandýkça çocuklaþýyoruz!
Kimimiz ölüyoruz!
Kimimiz ölüp ölüp diriliyoruz!
Farkýnda olmadan;
Geride neler, neler býraktýðýný hissedemeden, kar beyaz kýyafetlerle giydiriliyoruz!
Kimimiz adýna vuslat diyoruz.
Kimisi ölüm diyoruz!
Oysa menzilimiz ebedi bir son!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.