taþ gediðini sýzlatýyor kaygýsý yakýn üþürsem bildiðini söyleyecekmiþ rüzgar kim inanýyor ki zaten kýrýlan dünyanýn kalbi deðil tesellisi sulu canlar olsun aðustos olsun þarkýlar söylesin hýzlý karýncalar
uykumuza örülü örtü esinti þenliðinin kýmýldattýðý yeni vakitler var karamsarlýk içimi çekiþtiriyor uçurumun ucuna kadar neþeli ol telkini acýnýn dibi bu þu an sonrasý zaten acýmýyor ki
gölgeler edip geçti üzgün köklerim yaza incinip tedirgin baharlara sordum aramý yumuþatýp inandýðým için belki mutlu aðaç olma ödülünü bana verdiler
þakacý çeliþkilerimin yalansýz öpücüðü yorgun ýþýklarýn tatlý rüyasý suya damlýyor dokun yakamoz sabrý ol yanaðýmda daðýtmadan sevgimizi hýrçýn dalgalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.