yanlýþ koku diye bir þeyi keþfetmiþ her tuvalete gittiðinde bamyanýn pazarda satýldýðýna inanýyor da kaygan dilin bir birine deðerek þarkýlar söylemesi fokurdayan tencerenin canýný sýkýyor
caný hiç sýkýlmayan amcam amcam olmadý ki hiç içi boþ pencerelerin uykusu geldiðinde duvarlara çekilip kendi sonsuzluðumu seyrettim
niye böyle heyecanlanýp kendimden geçiyorum his dalgasý alçalýyor alçalýp yükseliyor sonra noktasý olmayan titremelerin namusunu sýyýrýp temizlemeye yeltendikçe çýldýrýyor afakanlar
sakýnýp saklanýyorum geçmiþimden görmesin iþitmesin sakýn kimse eðer benim insan olduðumu duyan olursa derede balýk sevinsin bahçede kuruyan aðaç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.