GÖZLERİM HEP GÖKYÜZÜNDE “Annem”
Celallenme öyle hemen kaþýný çatma,
Nerde oðlum deyip deyip yollara bakma,
Yettim iþte sana geldim ne olur gitme,
Gözyaþlarým gök kubbeye akýyor annem.
Nefesini koklamaya doymaz evladýn,
Hâlen kulaðýmda çýnlar sessiz ahlarýn,
Gel býrakma þu yavruna uzat kollarýn,
Bin can fedâ yollarýna, gitme be annem.
Bir telaþla tüm saçýný boðmuþ aklarýn,
Seller gibi gözlerime doldu yaþlarýn,
Tut elimi bana geçsin tüm sancýlarýn,
Gözlerini gözlerimden kaçýrma annem.
Bak içimdeki sancýlar dindi sayende,
Acýmýyor artýk ruhum duruldum annem,
Oysa ne umutlar vardý kader peþinde,
Gökyüzüne þimþek þimþek vuruldun annem.
Bak gözyaþým olur olmaz akmýyor artýk,
Bak diktiðin tüm fidanlar büyüdü artýk,
Kavuþmalar mahþerdeyse üzülmem artýk,
Gök kubbenin yollarýný gözlerim annem.
Yaðmurlarý hüzün kaplar saðanak yaðar,
Toprak senin en sevdiðin kokudan saçar,
Bu hasretten sonra söyle ömür mü geçer,
Gül kokulu ellerini özledim annem.
Caným babam yanýnda mý sevdiðin?
Ömür boyu yastýða baþ koyduðun?
Her deminde ömre ömür kattýðýn?
Kavuþunca kollarýna yattý mý annem?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.