ESKİ URFAMI ÖKSEDİM

Bugün de özlemimi, þikayetlerimi Urfa aðzýyla þiire döktüm.

ESKÝ URFAMI ÖKSEDÝM

Çocýðlýðýmdaki o, Urfa’yý andým bögün
Göynüm bahtiyar oldý, heyalým bedbaht kaldý
Heyatýmýz degiþmiþ, kelbime çöktü hüzün
Ne eyvanda bi somya, ne de damda taht kaldý!

Hulhum epey daraldý, sýhýldým düþündýðça
Benlýðým alt üst oldý, o günleri andýðça
Kimlere sýr vermiþýð, samimi davrandýðça
Beynamýslar çoðalmýþ; ne söz ne de aht kaldý!

Sayýca fazlalaþmýþ, herama hülle katan
Baþþým üstüne deyip, arhaydan seni satan
Ýbrahim’i ataþa, mancýnýðlarla atan
Nemrudýn torunlarý, bize veliaht kaldý!

Kýramadý bý þehir, þeytanýn bacaðýný
Saftýð bizler görmedýð, namerdin tuzaðýný
Herkese güldü felek, yaptý yapacaðýný
Hah’a umut daðýttý, bize kara baht kaldý!

Geçmiþin kýymatýný, yengiler bilmeyecað
Görün bý baþýmýza, daha neler gelecað
Çoð babayigit lazým, durumý düzeltecað
Ne o babayigitler, ne yeterli vaht kaldý!


Mustafa Gül (Hamdi)
(16.11.2017)

Sosyal Medyada Paylaşın: