sen elma aðacý
ben kara dut
budandýkça dallarýmýz uzatmýþýz köklerimizi topraða
aramýzda on iki adýmlýk mesafe
ve içimizde haklýlýðýna inandýðýmýz
sarýlmak yeþerten ilkbaharlar
biliyor musun
bir paketi ortak ederek suçuma
taammüden zilini çalmak isterdim bugün
sýrf beni gördüðünde
nasýl çiçekleneceðini
merak ettiðimden yüzünün
muhtemelen elinde mektup börekleriyle
karþýlardýn beni
dudaklarýnda ertelenmiþ kavuþmalar neþesi
ardýna kadar açardýn kapýyý
kalbine alýr gibi alýrdýn beni içeri
söylesene
bir otuzbeþlik yeter mi
bu kavuþmanýn þerefine
kaç bardak hüzün çýkar sence
benimkiyle birleþtirince
kaç bardak dert tokuþturabiliriz
biz bu gece
söylesene
neyse
hadi içelim
su kattýkça beyazlaþan ömrümüze
þerefe
þerefe