ANNEM /Pinaloglu

Bu yýl baharýn güzelliði ile
sevgiyle, inaçla duygularýmýzla
el açtýk yalnýz olan yüreklere.

Ýnandýlar gördüklerinde
o tebessüme muhtaç deðildiler
var güçleriyle sevgi alýþ veriþinde bulundular.

Yaþadýðýmýz hayatta
hiç kimseyi üzmeyecektik
inanýyorduk hayatýn doyulmaz tadýna
isteme sekte bir gün yalnýz kalacaðýz
yüreðimizle kalbimizle
bir baþýmýza kendimizle.

Bir zaman sonra geriye dönüp bakmayacaktýk
baktýkça anlýyorduk ki ne kadar yaþlanýyorduk
1928 doðumlu bir kýz çocuðu yeþilliðin içinde
o patika yollarda büyüyecekti ama sonra
anne babasý evlendirdi derken
zaman çok þey aldý çoluk çocuk.

çocuklarý büyüttü hep zorluklarla
kalan günlerini çocuklarýyla
huþu içinde yaþamaya baþladý derken
çocuklarý da yaþlanmaya baþlamýþtý.

Göze almak belki kolay deðil
1951 de ilk prensini dünyaya getirdi
1974 de son prensini dünyaya getirmenin burukluðu vardý
bütün çocuklarýyla birlikte hayat’ý yaþamaya adadý kendini

1982 yýlýnda mide ülseri ile ameliyat oldu
çok kokmuþtuk aðlamýþtýk babamýz bile aðlýyordu
ameliyat sonrasý güzel günlerimiz oldu
aðustos 1996 da annemiz eþini
biz çocuklarý babamýzý Allah’ýn rahmetine uðurladýk
taký bu günkü günlere geldik bugün
yaþlý, yorgun bir ANNE,
Sündüs Pýnaloðlu
gözü yaþlý bekliyor Yüce hisar köyünde.


Anneler günü 09 mayýs 2004
Muhammet PINALOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: