ONÝKÝ AY; DÖRT MEVSÝM
======================
Gül sevdalý gönlünün, tek göðüs kafesinden,
Islanmýþtý dudaðýn, aldýðýn nefesinden.
Vuslat vakti gelince, ömrünün vadesinden,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda baþlýyor!
Bulutlanmýþ yüreðin, belki yaðmur yaðacak,
Yaðmur damlalarýyla, belki seni boðacak.
Belki de pýrýl pýrýl, orda Güneþ doðacak,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda yazýyor!
Yanaklarýn gülþendi, pembe güller açarken,
Teninin her dokusu, misk-i amber saçarken.
Rüya âlemindesin, gökyüzünde uçarken,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda çalýyor!
Ela gözün üstünde, hilal senin kaþlarýn,
Göz pýnarýn boþalmýþ, damlýyor bak yaþlarýn.
Þu çileli yollarda, o direten baþlarýn,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda söylüyor!
Gönderilen çiçekler, koklanýp da solmadan,
Çekilmiþsin kenara, daha akþam olmadan.
Kollarýna al artýk, vakit geçip dolmadan,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda gidiyor!
Hasretin tutsak olmuþ, acý gelen naralar,
Þimdi durmaz kanarken, sinendeki yaralar.
Yüreðin bilinmezi, farklýdýr bu aralar,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda kalýyor!
Bestelenmiþ þiirsin, satýrlarda yazarken,
Mavi boncuk olsada, kurþun dökmüþ nazarken.
Geçmiþi býrakýp da, saðlam temel kazarken,
Oniki ay dört mevsim, bir þarkýda bitiyor!
Hakan KURTARAN
11.05.2008- AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.