GURBET
Bir ulu dost sandým derdimi bilen
Irmak olup ardýma aktýn be gurbet
Bozkýrda bir kuru ota çevrilen
Baðrýmý çok nara yaktýn be gurbet
Bir hazan mevsimi çýkýpta yola
Hüznünü toplayýp kustun bu kula
Karþýmda hasretle girip kol kola
Canýmý diþime taktýn be gurbet
Mazluma kapýyý kapatmak niye
Bu mudur sendeki özge hediye
Bir kere sormadýn, neyin var diye
Çakmaðýn sineme çaktýn be gurbet
Sözlerin kalbime, emsal-i diken
Kaç yiðit zay(i) etti, tuzaðýn, þiken
Bir zaman sýrdaþým, yoldaþým iken
Þimdi uzaklardan baktýn be gurbet
Mecruhi neylesin, zalim gurbeti
Varsýn ona kalsýn, þaný, þöhreti
Bana reva gördü sonsuz mihneti
Hançerin kalbime soktun be gurbet
Barýþ ARSLAN
(Mecruhi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.