ellerindeki ipe uçurtma olmak gibiydi
gök mavi
rüzgar müsaitti
ve aþk
ipine ilmek atýp
baðlýyordu kendine
iki ölümlünün ölümsüz sevdasýydý yaþanan
mavi, sonsuz
aþk..sensiz
olamazdý
iþin tuhafý
neydi biliyor musun
iþin tuhafý
tuhaf olan o iþi unutmam þimdi
býrak þimdiiiii :)
offf
çok caným sýkýlýyor bu ara
kendimi alýp su kenarýna götüresim var
güneþin ýsýttýðý bir taþýn gölgeli tarafýna uzanýp
diþlerimin arasýna aldýðým otu evirip çeviriken suyu çýkana dek
yere düþen elmaya üþüþen kuþlarý izleyip
ve dalýna bakýp peþinden
bir zamanlar nasýl da kýrmýzýydý gibi ulvi düþüncelere dalasým var
yaðmur yaðsýn istiyorum
toprak koksun
kül üstüne
kül düþsün
ki insan aðaç gibidir
her halkasý tarihi
arþivi
yok
bilmem nesi
tanrým
bana pasta sunma bir daha
krem þantinin üstüne acýlý sos ekleyen þeytanýndan þikayetçi olsam ne deðiþecek
kesin uymasaydýn diyeceksin biliyorum
ve sevgili kulun olamadýðým için de üzgün olmak ile
olmamak arasýnda olmak da istemiyorum desem
yeni bir alem açar mýsýn öteki denilen muammanda
kuluna özel
gölgesine müstesna
ya da küssem
oynamasam hiçbir oyun sahanda..