ELÂ GÖZLÜM, GÜYA BEN

ELÂ GÖZLÜM, GÜYA BEN

Ýster, saçlarýn sarksýn, omuzlarýndan taþsýn,
Ýsterse bakýþýndan hergün feleðim þaþsýn;
Ben, bir selamla öyle kanacak adam mýyým?
Güzelim, bu efeyi sen hiç tanýmamýþsýn,

Neymiþ; gözlerin elâ, yüzün ay parçasýymýþ;
Gerdanýn bembeyazmýþ, sesin billur mu billur.
Neymiþ; gönlüm zapt olmaz; an peþine takýlýr;
Sabah akþam kiþneyen, uslanmaz, arsýz taymýþ.

Sanki, rüyalarýma, hâyâllerime kanýp,
Kör olasý sevdanla, hep dize gelirmiþim.
Þu tatlý aðlamaný, gülmeni bana sanýp,
Artýk iflâh olmayan, bahtsýz derbedermiþim.

Yalan, hepsi de yalan! Kanacak adam mýyým?
Göz kýrpýþýný davet sanacak adam mýyým?
El âlem desin varsýn; hepsi de küllü yalan!
Güya: bir elâ göze þiirler yazarmýþým...

14.11.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: