Ekmek gibi, su gibi, kabuðu kýrýlmýþ sol yaným gibi Varsýn ömrün vuslatýnda aldýðým son nefes gibi, her hücrem sana muhtaç olsun. Dilsiz çýðlýðým sen ol. O sen var ya, aha þuramdaki sevginin ta kendisi olmayý nasýl becerdin. Suskun ve mahzun sen, lal dilinle ne anlattýn da bende seni doðurdun? Bak bir uçurtma gibiyim. Hayatýn rüzgarý dokunuyor kanatlarýma ve gök mavisine yakýným. Sana bir þey diyeyim mi? Ulaþamadýðým yaðmur sonrasý gökkuþaðý rengini senden mi aldý, Söylesene, kelimeler neden kifayetsiz kalýyor?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.