Sevgili yavrum,
Hatýrlýyorum da
Kollarýmda bir çiçek gibiydin:
Dokunsam yapraklarýn dökülüverecekti sanki.
Öyle bir tutuþum vardý ki seni
Gören sanýrdý ki:
Kucaðýmdan býrakýrsam kýrýlacaksýn,
Ýncineceksin.
Sardýðýmda seni koklardým da
Doyamazdým,
Bir kere... Bir kere daha koklardým.
Ne güzel kokun vardý.
Seni büyütmek,
Sanýrým dünyanýn en haz verici eylemiydi.
Seninle emekledim,
Seninle salýncakta sallandým,
Seninle yeniden kalem tuttu ellerim.
Okudukça daldýk seninle evrenin gizine...
Çýkardýk tek tek masal kahramanlarýný yuvalarýndan,
Aldýk odamýza getirdik.
Biz seninle
Nedenlerini, niçinlerini sorguladýk hayatýn.
Adým adým dolaþtýk dünyayý.
Seninle doðdum sanki yeniden.
Ýçimdeki özlemleri seninle doldurdum.
Her sabah seni okula býrakýrken ya da uðurlarken
Camdan en güzel dilekleri fýsýldadý dudaklarým,
Gücünü yüreðimden alan...
Elinde
Baþarý ya da baþarýsýzlýk diye asla belirlemediðim sonuç belgelerinle
Geldiðinde yanýma,
Saçlarýný okþadým
Ve en iyiye ulaþmak nedir,
Yolunu aradýk beraberce.
Sahi en iyi neydi?
En iyi,
Senin gözlerindeki mutluluktu.
Bunu diledim hep.
Gözlerinde gördüðüm buðular içimi sýzlattý da
Demedim çoðu kez,
Kendin aþ istedim küçük çamurlarý;
Büyük çamurlarý atlayacak gücün olsun istedim
Ama hep uzaktan baktým,
Tökezlediðinde kalkabilecek misin diye.
Gözün yüksekleri de
Ayaklarýnýn dibini de görsün diledim.
Yaþam sana tokat vurmasýn istedim
Ama yüzündeki el izlerini
Bana göstermeden silip de
Gözlerindeki azmi hissedince
Sevindim için için,
Yokluðumda da güçlü olacaksýn diye.
Biliyor musun bebeðim, yavrum, kuzum...
Sana hep ihtiyacým oldu.
Sevgine,
Sarýlmana,
Sýcaklýðýna hep sýðýndým ben de...
Biliyor musun?
Ama hayat yolunda dimdik yürümen için
Ayaðýnýn dibindeki çakýl taþý olup seni engellememek için
Hep sýrtýndaki rüzgar olmak istedim.
Çarkýn tersine döndüðü þimdilerde
Yürüyemeyen ben,
Elimi tutan sen olsan da ...
Ýnanýyorum ki
Dünyanýn hiç bir yerinde hiç bir evlat annesinden,
Hiç bir anne de evladýndan sevgiyle akan gözyaþlarýný gizlemez
Ve o eller arasýnda hep sýcacýk bir bað olur.
Yüreðimi biliyorsun,
Yavrumsun iþte.
11 Mayýs
Annen
Serap Hoca