Ekim Benim

Ekim benim hüzün yaným, tarifi olmayan yaralarým; hayal kýrýklýðý anýlarým, yarým çýkan fotoðraflarým...
Ekim benimmm!
Bende ki o sabýr niyetlerim... Yýrtýp attýðým biletlerim, sandýða býraktýðým hayallerim.
Ekim söyle beni lâl yapan kim?
Yýldýzlarýmý gökyüzünden çalan kim?Bu ayda ekmek çoðalmak yerine, beni kurutup; bir akþam vakti ayazda uyutup, sýrýlsýklam býrakan kim? Sonbaharda kýþý yaþatan kim?
Ayaklarým üþüyordu, görmüyordun
Ellerim yanýyordu, bilmiyordun
Gözlerim hep seni arýyordu, çýkýp gelmiyordun... Yüreðim sýzlýyordu, hissetmiyordun... Ekim! Neden bu cevapsýz sorularýna aldýrýþ ediyorsun? Niçin yüreði buz kesenleri insandan sayýyorsun? Çoktan ölmedi mi, ölmediler mi?
Sevgisizlik etmez mi bir insaný ölüyle ayný !
Ha var, ha yok dedirtmez mi?
Çarmýha gerip öldürtmez mi?
Ekim!
Ne agrýlýymýþþýn böyle
Döktüðün yapraklarý geri topla
Unutma kökünü!
Can vereni unutma!
Rüzgâra karýþýp gittiðin o günleri unutma!
Elbet, seni kurumuþ yaprak gibi ayaklarý altýnda çiðneyenler, bahar geldiðinde utancýndan baþýný kaldýramayacaklar... Elbet, seni bugün geçenler, yarýn ardýndan bile bakamayacaklar... Dokunamayacak... Aglayamayacak... ve
Bir Elif miktarý kadar olsa bile damlayamayacaklar
Senin suyunda nankörlerin yeri yok!

Bir Elif Miktarý 🍃
Sosyal Medyada Paylaşın: