Destan-I

Üzümleri çoktu, bizim baðlarýn,
Alaca düþünce, yerdik bir zaman,
Katarý eksilmez yüce daðlarýn,
Kekiðin kokladýk derdik bir zaman.

Ferfenede tüm mahsuller yerliydi.
Her iþimiz milli, toplu derliydi.
Ay gördüm oynardýk, gözler ferliydi.
Samanlýða hasýr serdik bir zaman.

Çedeneyi kavurgaya katýnca,
Dobalakta yoðurt hava atýnca,
Katýklý aþ eþiklerde yatýnca,
Omaça hakkýný verdik bir zaman.

Aside piþerdi, çalardýk kaþýk,
Dorak yoðurduyla, her dem barýþýk,
“Bal baþý, pekmezi, turþuya âþýk
Kýldýk sevdalýsý.” derdik bir zaman.

Güðümler elinde, çeþme baþýnda,
Mahsus iþmar etmiþ dibek taþýnda,
Sürmeler çekili hilal kaþýnda,
Kirpiðinde göze geldik bir zaman.

Giyinmiþ asbabý yakýþmýþ ona,
Yaðlýðý salladým, bakmadý bana.
Yekindi hayýrsýz gitti bir yana
Dillerden dillere yerdik bir zaman.

Kadir Acý
Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın: